IJslandse Saga

iceland-02In de noordelijke vlaktes van het huidige Scandinavië waar trollen en ijsgiganten mensen angst aanjoegen, was al vroeg een sterke overheid ontstaan. De geschiedenisboeken zeggen hier niet veel over, maar het is aan mij geopenbaard in een droom. Dit verhaal gaat over een kleine groep Vikingen die hun overheid ontvluchten met een list.

De productieve Vikingen waren zich steeds meer zorgen gaan maken over toenemende regelgeving en hoge belastingen door een kleine groep Vikingen die een geweldsmonopolie controleerden en zich 'de Samenleving' noemden. Dit geweldsmonopolie van de Samenleving, was nodig om ze te beschermen van de nooit aflatende dreiging van de trollen en ijsgiganten, die het altijd op hun kinderen gemunt hadden. Niemand had ooit een trol of een ijsgigant gezien, maar de priester beweerde bij hoog en laag dat hij ze regelmatig tegenkwam. De priester dronk nog al graag, dus wat hij precies tegenkwam, was nooit helemaal duidelijk, maar je kon maar beter het zekere voor het onzekere nemen. Als ijsgiganten immers bestonden, dan was je beschermd, bestonden ze niet, dan had je alleen wat arbeid af moeten staan voor niets. De hoeveelheid afgestane arbeid was echter steeds groter geworden en het werd steeds moeilijker om je kinderen te voeden. De mensen die zich de Samenleving noemden, hadden dit soort problemen niet en ze groeiden in aantal en buikomvang.

De productieve Vikingen waren daarom op een avond bijeengekomen om een plan te smeden. Ze hadden besloten om de gok te wagen, op boten te stappen en koers te zetten naar een onbekende toekomst. Sommigen wilden aanvankelijk liever een opstand beginnen, maar de meesten zagen dat als pure zelfmoord en dat plan was snel afgeblazen. Degenen die dachten dat het systeem van binnenuit te hervormen was, hoorde je al een tijd niet meer. Wel was er nog Rogor de schaapscheerder geweest die had geroepen:"Maar de Samenleving is wel 1 van mijn belangrijkste klanten", maar hij was scheef aangekeken door de rest. Vaskal de vishandelaar had hem toegebeten: "Ze leven al jaren op de pof, denk je echt dat je nog wat kunt verdienen aan die parasieten?" Rogor kwam terug met: "Maar ze noemen me een egoïst als ik vraag of ze nu eens eindelijk de rekening kunnen betalen." 

Aldus waren ze beladen met proviand en wat vee in alle vroegte aan boord gegaan. Het eerste land dat ze tegenkwamen was het huidige IJsland. Het was er mooi groen, er waren warme geisers en het wemelde van de vis.

iceland-05

De meesten zagen het wel zitten en wilden niet verder reizen, maar Rogor wilde toch nog wat verder kijken. Hij ging daarom op een expeditie en kwam een groot kaal onherbergzaam eiland tegen, met een dikke laag ijs. Teruggekomen op IJsland rapporteerde hij zijn bevindingen aan de anderen.

li-greenland-ice-melt-03659339

Iedereen was het er wel over eens dat hun huidige eiland de beste keuze was, maar velen waren bang dat het te dicht bij hun vroegere uitbuiters lag en dat de Samenleving ze uiteindelijk zou opsporen en weer zou overmeesteren. De Samenleving konden zelf niets produceren, dus de paniek moest wel groot geweest zijn, toen ze ontdekten dat alle productieve Vikingen de benen hadden genomen. Wie moest hun vis nu vangen, wie moest hun brood bakken, wie hun huis repareren, nu iedereen die ze konden belasten vertrokken was? Het was OF met elkaar op de vuist OF de productieven terugvinden.

De gevluchte Vikingen waren zich terdege bewust van de paniek in de Samenleving veroorzaakt door hun ontsnapping. "Wat is de primaire truuk die ze altijd tegen ons gebruikten?" vroeg Vaskal zijn toehoorders? Rogor kwam het snelst met het antwoord: "Ze veranderen de naam van dingen. Ze noemen diefstal opeens solidariteit, netjes je rekeningen betaald willen krijgen is egoïsme. Oorlog is vrede, etc.  Je raakt in verwarring en kunt niet meer goed communiceren. Alle naambordjes zijn verhangen"
"Precies Rogor" zei Vaskal, "Je slaat de spijker op zijn kop. Ik stel daarom voor om dit prachtige groene eiland met geisers en vis de naam 'IJsland' te geven en die plak ijs waar jij geweest bent, noemen we 'Groenland'. We smokkelen een kaart met deze namen naar de Samenleving"

Dat leek iedereen een mooi koekje van eigen deeg. De kaart werd gelekt naar de Samenleving en als je vandaag de dag gaat graven in de oneindige ijslagen van Groenland, zul je daar een laag ingevroren bureaucraten aan treffen, wanhopig zoekend naar hun onderdanen. Dit is ook de reden dat als je zoekt naar voorbeelden van anarchistische samenlevingen waar geen rechtsmonopolie bestond, je IJsland daar altijd prominent op terug vindt.

Comments:

Doneer3