Vrijspreker: De bitcoiners van het eerste uur zeggen vaak "fix the money, fix the world". Wat denkt U daar van?

Opperdienaar: Het is nogal naïef. Natuurlijk zou je kunnen denken dat met ingedamde inflatie, het onmogelijk is voor overheden om oorlogen, bailouts en gigantische overheidsprogramma's op te zetten.

Vrijspreker: U beweert dat het zo gemakkelijk is om mensen zonder principes uit elkaar te spelen.

Opperdienaar: Neem nu woke, die beweren dat ongelijke uitkomsten in maatschappelijk succes bij verschillende groepen bewijs is van discriminatie door het systeem. Daarbij hoef je geen discriminerende individuen te hebben voor een discriminerend systeem.

De tegenstanders van woke zeggen dan dat er andere redenen zijn voor verschillen in uitkomsten, namelijk verschillen in gedrag. Ze wuiven het 'argument' racist! weg.

Als feministen beweren dat de maatschappij seksistisch is omdat vrouwen 80% verdienen van wat mannen verdienen, wijzen tegenstanders op verschil in beroepskeuze, gewerkte uren en het master argument: Als bedrijfseigenaren geld willen verdienen en ze een vrouw of allochtoon aan kunnen nemen die even goed is,  maar minder kost, waarom huren ze die niet in en verslaan de racistische, seksistische concurrentie?

Vrijspreker: U keek laatst een video van Robert Murphy over een handelstekort. Wat van opgestoken?

Opperdienaar: Robert Murphy geeft aan hoe hij van gedachten veranderde over het handelstekort. Eerst had hij de standaard positie dat een handelstekort niet uit maakt. Bij landen voelt het misschien wat problematisch aan. De meeste burgers echter hebben een 'handelstekort' met hun supermarkt. Ze kopen veel bij de supermarkt, maar de supermarkt koopt niets bij hun.

Het gaat er om dat je niet op alle terreinen met alle tegenpartijen een handelstekort hebt.

Vrijspreker: Je krijgt wel eens te horen dat je te agressief communiceert, dat honing beter werkt dan azijn. Gelooft U daarin?

Opperdienaar: De LP had ook zo'n tijd: de verboden woordenlijst. Woorden die mensen teveel voor het hoofd zouden stoten. Die kon je maar beter niet gebruiken. Voor beide communicatiestijlen is denk ik een tijd en een plaats.

Als er nog enige kans is dat mensen bereikbaar zijn, kan het lonen om voorzichtig te communiceren zodat hun brein niet op slot gaat bij het horen van de term roverheid. Maar naarmate je meer richting een samenleving gaat waarin een meerderheid door waanzin bevangen is, dan kun je misschien beter hard communiceren.

Vrijspreker: De overheid is een probleem dat zich voordoet als een oplossing. Wat zijn de gevolgen daarvan?

Opperdienaar: Meekoppeling, rondzingen. Bij Covid werd duidelijk dat je als roverheid een onbeduidend probleem kan nemen, het met foute 'oplossingen' kunt bombarderen tot het een echt probleem wordt. Dan zeg je "zie je wel".

Uit RFK junior's boek over Fauci bleek dat dit al eerder met HIV/aids werd gedaan door Fauci. Het was een onbeduidend geïsoleerd probleem. Je stelt een geneesmiddel voor met een desastreus effect op het immuunsysteem, voegt daar wat PCR tests aan toe en... het vliegwiel is in beweging gezet: Je hebt een echt probleem. Maar ook elk probleem is een oplossing: