Vrijspreker: De obligatiemarkten voorspellen dat er in in het vierde kwartaal iets gebeurt waardoor de rente omlaag verlaagd gaat worden. De centrale bankiers spreken echter streng en beweren dat ze de rente een tijd hoog gaan houden. Wie heeft er gelijk?

Opperdienaar: Altijd als de centrale bankiers de geldgroei van de afgelopen tijd op denken te gaan dweilen, komt er spontaan ellende uit de lucht vallen die zorgt dat het niet alleen uitgesteld moet worden, maar die zelfs zorgt dat er een hoop geld bijgedrukt moet worden. Vlak voor de pandemie ging de rente eindelijk omhoog, pats boem, kon gelijk weer naar 0. Nu denken de markten dat de rente in Q4 omlaag gaat, er is zelfs een kleine kans dat het al in juni gaat gebeuren. Centrale bankiers zweren bij hun standvastigheid om het geld op te dweilen. Maar ja, die zweerden ooit ook bij hoog en laag dat ze de goudstandaard niet los gingen laten. 

Vrijspreker: Er lijkt altijd wel een crisis net op komst of achter de rug. Hoe komt dat toch?

Opperdienaar: De roverheid rijdt zo dicht langs de afgrond dat er altijd wel een perfecte storm dreigt, een eens in de 500 jaar gebeurtenis. Het verdeel en heers principe, zorgt voor sterk groeiende verdeeldheid tussen werkgevers en werknemers, hetero's en homo's, mannen en vrouwen, jong en oud, links en rechts, 'the west against the rest', gevaccineerden en ongevaccineerden, autochtonen en immigranten, boeren tegen milieuactivisten, zelfs de LGBTIQA+ kent een groep die er een paar letters af wil gooien. Ook feminisme kent een splitsing tussen de meer traditionele feministen die minachtend TERF genoemd worden, omdat ze geen mannen in hun sport en kleedkamers willen. Eigenlijk zijn zelfs de aandelen en obligatiemarkten het niet met elkaar eens.

Al die conflicten zorgen dat alles in de samenleving op springen staat. Als je echter beweert dat de geïnstitutionaliseerde onvrijwilligheid (de staat), die er baat bij heeft dat iedereen die denkt dat hij/zij/zhe in een existentieel conflict zit, de oorzaak is van al deze problemen is, wordt je als dogmaticus gestigmatiseerd. Jij gelooft ook maar wat: de staat tegen de rest van de samenleving.

Vrijspreker: Veel libertariërs geven ook centrale banken de schuld. Klopt dat?

Opperdienaar: Centrale banken zorgen er voor dat het lijkt alsof de steun van de bevolking eigenlijk niet nodig is. We drukken het geld en de burger is alleen maar lastig. De neiging is om totalitairder te worden zelfs als de onderdaan niet schreeuwde om meer staat om hem bij zijn existentiële strijd te helpen. Hoge inflatie maakt daar soms een einde aan. Een opstand dreigt weer bij te veel belastingverhogingen. Alles met schulden financieren, dekt de pijn af van een te dure roverheid. 

Maar dat is ook niet altijd het geval. In landen als Venezuela, Zimbabwe en Weimar Duitsland, leidde hoge inflatie niet bepaald tot een kleinere overheid. In de jaren 70 leek het in het westen in ieder geval tot een tijdelijke kentering te leiden. Dus voor libertariërs is er hoop.

Comments: