Nooit terug kijken

Vrijspreker: U valt op hoe weinig mensen terugkijken naar de gevolgen van hun 'red de mensheid acties' in het verleden.

Opperdienaar: Ja, neem bijvoorbeeld Zuid Afrika en apartheid, er ontstond tussen 1980 en 1990 een massale steun in het westen om het Zuid Afrikaanse racistische apartheids regime op de knieën te krijgen. Net zo als bij alle andere wereldverbeteraars is het favoriete wapen vaak het verhongeren van de vermeende tegenstander via een boycot. Niet dat hij ze zelf boycotte met zijn eigen geld of productie, want hij had geen cent te makken en produceerde niets behalve waanbeelden. Nee, hij gebruikte de overheid om een werkelijke producent van bijvoorbeeld olie te verbieden brandstof aan Zuid Afrika te leveren. Een beetje volgens de lijnen van de Irak oorlog: Verhonger een half miljoen Iraakse kinderen en uiteindelijk zullen de ouders stoppen met huilen en ongewapend de troepen van Saddam Hoessein tegemoet lopen totdat die door hun kogels op zijn.

Maar deze mensen krijgen altijd hun zin en het Zuid Afrikaanse regime viel en Nelson Mandela kwam aan de macht. Nu zie je die wereldverbeteraar zijn aandacht richten op een nieuw probleem en nooit meer terugkijken wat er van zijn vorige project geworden is. Nooit meer. Het is onzichtbaar geworden. Intussen heb je in Zuid Afrika een exodus aan talent, een president die als favoriete lied had 'bring me my machine gun', stakingen, rellen, rassen discriminatie, vermoorden en onteigenen van witte boeren, kilometers lange rijen voor voedselpakketten en een gezondheidsminister die een dieet van knoflook, citroen en olijfolie aanbeval om AIDS te genezen. De machthebbers in Zuid Afrika zijn nu domme bruten die niet eens een mondkapje kunnen omdoen of een beetje kunnen rekenen.

Hierbij vergeleken is Biden zelfs een genie.

Vrijspreker: Is dat een algemeen patroon, dat niet terugkijken naar wat er van je activisme geworden is?

Opperdienaar: Ja, want het primaire doel is niet de wereld verbeteren of de mensheid redden. Als dat het doel zou zijn, was evalueren van wat de uitkomsten van vorige acties waren absoluut vitaal. Maar ze kijken nooit terug, net zo als socialisme maar steeds terug blijft komen. Oorlogen? Nooit terug kijken. Economisch stimuleringsprogramma's? Nooit terug kijken. Ontwikkelingshulp? Nooit terug kijken. Geld drukken? Nooit terug kijken. Gedwongen deelname aan verzekeringen? Nooit terugkijken. Hoge staats schulden? Nooit terug kijken.

Het is de essentie van progressief zijn, je gaat van 1 project naar het volgende, maar kijkt nooit wat voor ravage je aanricht. Want het doel is niet een probleem oplossen. Het probleem IS de oplossing. De oplossing voor het probleem dat je te weinig macht hebt. Dus ook bij de Corona pandemie maatregelen? Nooit terug kijken wat de gevolgen waren. Ze hebben een rare relatie met tijd. 

Ook als je kijkt wat ze van het verleden denken te weten, klopt er niets van: Robber Barons die geen robbers en geen barons waren. Industrie die tegen hun wil gereguleerd werden, de industriële revolutie was een achteruitgang. Het verleden is gewoon iets dat je creëert zoals het jou het beste uitkomt, precies zoals Winston Smith in 1984 dat deed voor de Partij. Wie het heden controleert, controleert het verleden, wie het verleden controleert, controleert de toekomst.

progressief: alleen vooruit kijken. Conservatief: alleen achteruit kijken.

Heeft socialisme historisch een te slechte naam gekregen? Je plakt er gewoon een woordje voor "democratisch socialisme" en het kan weer opnieuw gebruikt worden, zoals een vieze sok schoon uit de wasmachine komt. Nu gaan we wel gratis gezondheidszorg krijgen.

De eeuwige herhaling van zetten doet denken aan die wormen die omhoog komen als een meeuw staat te trappelen. Klaar om opgegeten te worden. Zou er wel eens een worm zijn die roept: "Hee, als je omhoog gaat word je opgegeten door een meeuw." Zou deze worm dan een samenzweringstheoreticus genoemd worden? Zouden wormen ook de geschiedenis herschrijven? 'Er zijn nooit wormen door trappelende meeuwen opgegeten' of 'Deze keer is het anders'

Elke keer roept er weer een socialist: "Er moeten geofferd worden voor het algemeen belang." En oh wat rollen ze over elkaar heen om anderen op te offeren. Elke keer weer.

not real communism

democratic socialism 3

democratic martial law

 

 

Comments:

Doneer3