Vrijspreker: Wie vandaag de dag 'peer review' in twijfel trekt, krijgt al snel het label 'science denier' opgelegd. Omdat wetenschap gereduceerd is tot 'wat een kleine elite vindt'. Toch lijkt het academisch bastion een beetje onder druk te staan. Hoe dit zo?

Opperdienaar: Sommige takken van de 'wetenschap' zijn zover doorgeschoten, dat er kennelijk wat weerstand begint te ontstaan. De hysterische mens trekt wel bondgenoten aan, zoals vorige week besproken, maar als het te ver doorschiet, dan beginnen de wat minder hysterische onderdanen zich toch achter de oren te krabben, of zij op het goede paard gewed hebben voor hun veiligheid.

Vandaar dat drie academische onderdanen een project waren begonnen om compleet verzonnen onzin papers gepubliceerd te krijgen in peer reviewed journals. Het lukte ze om 7 van de 20 papers gepubliceerd te krijgen binnen 1 jaar. Dat betekent niet dat de rest afgewezen is, dat waren er maar 6. Ze kregen zelf ook uitnodiging om te reviewen. Eén van deze papers ging over de verkrachtingscultuur in hondenparken ("Human reactions to rape culture and queer performative in urban dog parks in Portland Oregon") (paper:Gender place and culture). Er bevond zich ook onwaarschijnlijke statistiek in de artikelen. Zo beweerden de onderzoekers dat ze de genitaliën van 10.000 honden hadden onderzocht en de eigenaars ondervraagd over de seksualiteit van hun hond. De peers die de artikelen beoordeelden waren in gebieden gender studies, queer studies, sexuality studies, masculinity studies, critical race theory, critical whiteness theory, fatness studies). 

Sommige papers hadden dubieuze morele praktijken zoals het trainen van mannen als honden. 

Een ander paper ging over de volgende stelling (paper: sexuality and culture): Het is verdacht dat mannen zich zelden zelf anaal penetreren met seks speeltjes. Dit is waarschijnlijk uit angst homoseksueel gevonden te worden en vanwege 'bigotry' tegen transseksuelen. Het aanmoedigen van mannen tot ontvangende, penetrerende erotiek, vermindert waarschijnlijk transphobia en bevordert feministische waarden.

De reacties op dit artikel waren lovend.

De 3 auteurs beweren niet dat er niets goed uit deze journals komt, maar ze beweerden wel dat alles gepubliceerd kan worden als het maar voldoende anti man en feministisch is en het juiste jargon gebruikt.

Het lukte zelfs om een paragraaf uit hoofdstuk 12 van Mein Kampf gepubliceerd te krijgen, door er wat jargon in te gooien. Zelfs in de Nederlandse linkse media wordt er over deze hoax geschreven en wat de implicaties zijn voor de wetenschap.

Een ander kanaal waar compleet belachelijke papers worden bijgehouden is RealPeerReview op twitter. Een ander voorbeeld waar peer review faalde in de klimaatwetenschappen is het volgende:

Vrijspreker: Hoe gaat dit terug naar het verschijnsel besproken in het artikel van vorige week over het vervangen van een moeilijk probleem door een gemakkelijk?

Opperdienaar: Deze peer reviewers zien het als de minst risicovolle weg om de papers te prijzen en goed te keuren. Ze herkennen iemand die in 'team crazy' zit gelijk en geven deze alle ruimte. Je moet niet tegen 'crazy' in gaan.

Comments: