Vrijspreker: Na de financiële schuldencrisis van 2008, die 'opgelost' werd door biljoenen schuld te creëren, is er eigenlijk niet veel veranderd.

Opperdienaar: Niet veel veranderd zou ik niet willen zeggen, de banken zijn een verlengstuk geworden van overheden, de sociale media voeren gecoördineerde censuur acties. De fundamentele problemen zijn niet opgelost natuurlijk, maar als je bedenkt dat de overheid een ziekte is die zich voordoet als zijn eigen geneesmiddel, dan moet je daar niet veel van verwachten. 'Never let a crisis go to waste' dus je moet ook steeds nieuwe crises veroorzaken om weer een roep des volks te hebben voor meer machtsconcentratie. Dat is nu eenmaal het intellectuele kapitaal in de samenleving waar je mee moet werken. Iets waar wij als overheden natuurlijk ook voor zorgen. Houd ze dom genoeg om te manipuleren.

Vrijspreker: Veel libertariërs verwachten dan ook een volgende, zwaardere crisis en sommigen denken dat dit de onderdanen misschien tot inzicht brengt dat hun strategie uit het verleden niet werkte, de zogenaamde verelendung.

Opperdienaar: Die strategie is natuurlijk de doorgeslagen privatisering van het kapitalisme. Er is niet veel bewijs dat een economische crisis mensen tot inzicht brengt. Kijk naar Venezuela. Daar zijn ze nog steeds enthousiast over het socialisme, alleen moet er een ander poppetje aan de top komen. Zelfs de mensen die het land ontvluchten, zullen waarschijnlijk in hun nieuwe land socialisme gaan verspreiden. Deze sociale ziekte zorgt er voor dat de slachtoffers het niet onderkennen en zo kan het zich verspreiden als een virus. Vele  Amerikanen van latijns amerikaanse afkomst spreken zich openlijk voor socialisme uit en winnen er verkiezingen mee. Net als bij de zwarte pest, zijn de zeelui die de epidemie ontvluchten, vaak zelf besmet zonder het te weten. Verder muteert het virus om het immuunsysteem voor te blijven. Socialisme is gemuteerd naar democratisch socialisme en de onderdaan ziet geen enkel gevaar meer.

Maar ondanks dat er geen bewijs is dat economische ellende voor een politieke omslag naar vrijheid zorgt, is er ook geen bewijs dat een empire ooit eindigt zonder economische crisis. Zolang mensen nog een beetje behoorlijk leven hebben, zien ze geen reden om drastische veranderingen aan te brengen. Ik ken tenminste geen voorbeelden van een land dat afgleed richting meer staatsbemoeienis en waarbij de valuta niet instortte omdat de heersers het met meer gelddrukken te lijf gingen. Ook in de Sovjet Unie kocht je uiteindelijk niets meer voor je geld voordat het uit elkaar viel. 

Vrijspreker: Maar als er geen bewijs is dat verelendung tot vrijheid leidt, maar ook niet dat economische welvaart tot vrijheid leidt, wat leidt dan tot vrijheid?

Opperdienaar: Het gaat inderdaad niet alleen maar bergafwaarts, dus dat lijkt een vreemde situatie. Het hangt ook af van de tijdsspanne waar je naar kijkt. Ik noem wel eens als voorbeeld dat Amerika 300 jaar overheid heeft en een gemiddeld inkomen van 55k$, noord europa 1000 jaar overheid en een inkomen van 44k$ Griekenland en Italië 2000 tot 3000 jaar overheid en een inkomen van 25k$, Egypte 6000 jaar overheid en een inkomen van 4$/dag. Meestal ontstaan gebieden van vrijheid in nieuw onontgonnen terrein zoals Hong Kong, Dubai, Amerika of cyberspace, cryptocurrencies en de rest profiteert daar van mee. Als die gebieden er niet meer zijn, wordt het moeilijk denk ik. Natuurlijk is er vaak een opleving na een hele totalitaire periode zoals 'de grote sprong voorwaarts' in China of Duitsland/Japan na de 2e wereldoorlog, maar de vraag is of dat beklijft. Doordat er veel goedgelovige onderdanen naar de slachtbank gaan, krijgen de overgebleven onderdanen automatisch wat meer lucht om op adem te komen.

Vrijspreker: Waar moeten vrijheidslievende mensen dan op hopen?

Opperdienaar: Ik denk dat als je nog een jaar of 30 te gaan hebt, dat je beter niet op een neergang kan hopen. 

Comments: