5 fases van rare ideeën

Vrijspreker: Rare ideeën vereisen altijd geweld. Dus je komt bij politieke actie uit, want vrijwillig winnen rare ideeën geen nieuwe aanhangers. Hoe verloopt het verder?

Opperdienaar: Daarna verloopt het volgens een vast patroon volgens de politieke wetenschapper Anthony Downs. Hij beschreef zijn ervaringen in “Up and Down With Ecology: The ‘Issue-Attention Cycle,’ ” gepubliceerd in 1972, lang voordat er klimaatverandering was.

1.Er zijn een groep experts of activisten die een probleem onder de aandacht brengen en de media ontdekken dit probleem

2.Er ontstaat een euforische toestand vol wereldwijde doem en verlossing. 

3.Het besef dringt door dat de kosten om het probleem op te lossen stratosferisch zijn

4.De intensiteit van de interesse voor het probleem neemt af

5.Het probleem verdwijnt in de kantlijn en komt alleen af en toe nog even in de belangstelling als een oprisping.

Vrijspreker: Hoe komt dat de kosten altijd astronomisch zijn?

Opperdienaar: Ze worden altijd astronomisch. Dit is omdat de aanjagers het probleem altijd moeten uitbreiden. Ze hebben niet door dat ze niet gedreven zijn een probleem op te lossen. Ze zijn gedreven een vijand aan te vallen. Ze willen het kwaad vernietigen. Eigenijk haten ze het als de door hen beschuldigde zondaars hun gedrag veranderen. Ze gaan dan altijd de eisen opschroeven, zodat er toch weer zondaars zijn om aan te vallen. Want aanvallen is het doel. Als iedereen alles toegeeft en meebuigt, moeten ze de correcte positie nog waanzinniger maken om voldoende vijanden over te houden.

Vrijspreker: Misschien maakt een voorbeeld het wat inzichtelijker.

Opperdienaar: Je ziet het met de anti rook lobby. Eerst hoge belasting op sigaretten, dan een verbod om in alle cafes en restaurants te roken, een verbod op aparte rookruimtes een verbod op chocolade sigaretten, een verbod op rook reclames, een verbod voor de sigarenboer om lege verpakking van sigaretten bij het afval te zetten, nu een roep om een verbod op terrasjes te roken. De strijd moet altijd uitgebreid worden, omdat de strijd het doel is en niet het middel tot een doel.

Je denkt maar al te vaak dat het doel 'minder roken' is en het middel om dit doel te bereiken 'politieke actie'. Maar dat is niet zo. De aanval is het doel en de volksgezondheid het middel. Als mensen hun gedrag veranderen, is dat alleen maar vervelend. Het morele excuus om de kwade medemens  een klap voor zijn kop te geven of uit te schelden op sociale media, is verloren gegaan en je moet de paaltjes weer verzetten om meer vijanden te creëren. De vampier moet bloed hebben.

Dit zie je ook in de wereld van de social justice warriors, antifa en metoo, de eerste 2 groepen noemen tegenwoordig bijna iedereen een racist of een nazi en beginnen een ethische zuivering. Sommigen zien zelfs een hoger percentage nazis in de VS, dan er destijds in Duitsland waren. De laatste groep noemt bijna iedereen een vrouwenhater of verkrachter. Bij Netscape is nu het beleid aangenomen dat medewerkers elkaar niet langer dan 5 seconden mogen aankijken omdat het anders seksuele intimidatie is. Studenten op een Californische middelbare school kregen te horen dat ze elkaar elke 10 minuten toestemming geven bij seks. Sommige experts vinden zelfs dat babies om toestemming gevraagd moet worden voordat je hun luiers verschoont.

Vrijspreker: Waar zitten de kosten?

Opperdienaar: In dit geval is de definitie van nazi of verkrachter zo verbreed, dat mensen beginnen te beseffen dat om deze 'problemen' op te lossen, de vrijheid van meningsuiting compleet de nek moet worden omgedraaid door een totalitair regime dat gelaarsd door de straten marcheert en dat elke romantische relatie of flirt tot het verleden gaat behoren om 'verkrachting' uit te bannen.

Vrijspreker: U verwacht dat de onderwerpen naar de zijlijn verdwijnen?

Opperdienaar: Ik denk het wel. De SJW's hebben het te bont gemaakt. De onderdaan, die geneigd is iedere emotionele schreeuwer zijn zin te geven om van het gezeur af te zijn en in de hoop hem te kalmeren, beseft dat de prijs stratosferisch is en toegeven alleen maar meer geschreeuw oplevert. De onderdaan concludeert dat hij weer voor de gek gehouden is door mensen voor wie verontwaardiging het einddoel is.

Ook bij klimaatverandering lijkt dit het geval te zijn. $100 miljard naar derde wereldlanden schuiven om een verwachte invloed op de temperatuur over 40 jaar jaar van een fractie van een graad. De onderdaan schuift door naar stadium 4. De uitsterving van bij is al lang geleden naar fase 5 gegaan.

Vrijspreker: Er zal toch wel wat anders voor in de plaats komen?

Opperdienaar: Ongetwijfeld, zeker gezien de overdreven aandacht voor non-problemen enorm de aandacht afleidt van echte problemen en die zijn er voldoende en kunnen dankzij deze afleidingsmanoeuvres ook enorm groeien.

Comments:

Doneer2