Aalscholvers en scharrelslaven

cormoran fishing

Vrijspreker: U zegt dat belasten eigenlijk heel natuurlijk is en dat je het overal in de natuur ziet.

Opperdienaar: Ja, neem nu aalscholvervissen, dat is puur belasten. De aalscholver heeft een touwtje om zijn nek, zodat hij de vangst niet door kan slikken. Hij denkt dus lekker een vis te vangen, maar de arbeid is voor niets aangezien de visser, de vis gewoon weer uit zijn keel trekt. Zo zie je maar dat je niets bezit voordat het in je maag zit. Dit is niets anders dan een onderdaan laten werken zonder dat hij zijn salaris kan 'doorslikken'. Je doet een touwtje om zijn nek, zodat hij de vrucht van zijn arbeid het niet kan consumeren.

Vrijspreker: De vraag is altijd waarom de aalscholver elke keer weer zo enthousiast het water in duikt om een vis te vangen? Weet hij niet dat het geen zin heeft?

Opperdienaar: Hij mag waarschijnlijk af en toe wel een visje opeten, zodat hij niet dood gaat en de volgende dag weer kan vissen. Hij mag genoeg houden om zijn productiviteit op peil te houden, maar de rest gaat naar de elites toe. 

Vrijspreker: Het is echter niet zo dat sommige aalscholvers een uitkering krijgen van de visser of dat hij ze beschermt tegen kapitalisten, dus de vergelijking gaat niet helemaal op.

Opperdienaar: Het lukt inderdaad waarschijnlijk niet om de aalscholver te laten geloven dat hij zonder visser geen rivier zou hebben of geen boot om van te vissen. De aalscholver zal waarschijnlijk niet denken dat hij hulpeloos is zonder visser. Ik denk ook dat het niet mogelijk is een aalscholver te laten geloven dat hij moreel verplicht is een gedeelte van zijn vangst af te staan aan de visser door hem op jonge leeftijd te indoctrineren. Als dit mogelijk was, zou je het touwtje om zijn nek kunnen weglaten. De aalscholvers zouden elkaar vertellen dat ze vrij zijn en met afgrijzen terugkijken op de tijd dat ze uitgebuit werden. Hun productie zou waarschijnlijk omhoog gaan, omdat ze nu denken voor zichzelf te vissen. Maar aalscholvers die het wagen hun vangst niet naar de visser te brengen, worden nog steeds door de aalscholvers en uiteindelijk de visser aangevallen.

Aan de andere kant: Om Olifanten geschikt te maken voor toeristen om gehoorzaam een ritje op te maken, moeten ze als baby olifantjes een proces ondergaan dat de Phajaan, of 'de vermorzeling' genoemd wordt. Ze worden weggenomen van hun moeder en in een ruimte gezet waarin ze niet kunnen bewegen en gemarteld worden. Daar worden ze gehoorzaam van. Ze denken daarna waarschijnlijk dat het hun natuur is om met een toerist op hun hoofd rond te lopen. Ze voelen zich waarschijnlijk naakt als ze de deur uitgaan zonder dikke Duitser met een camera op hun hoofd die een selfie maakt. Belastingslaven voelen vaak een onverklaarbare sympathie voor de 'vermorzelde' olifanten. Het resoneert met iets dat ook met hen is gebeurd.

https://www.facebook.com/circa/videos/1189010637832326/

Comments:

Doneer2