Simpele sabotage

Vrijspreker: U heeft een boek over sabotage gelezen. Wat was daar het idee achter?

Opperdienaar: Management guru M. Galford, Bob Frish en Cary Greene bestudeerden een USA sabotage handleiding uit 1944 en schreven hun bevindingen op in het boekje Simple Sabotage. Het originele sabotage boekje was geschreven door de 'Office of Strategic Services (OSS)' - de voorganger van de CIA. Ze waren op zoek naar tactieken die in de 2e wereldoorlog gebruikt werden om ondernemingen van de vijand te frustreren. Naast de overduidelijke fysieke sabotage methodes om transformatoren uit te schakelen, ging het ook om meer doortrapte methodes:

-Het overdrijven van ogenschijnlijk normale zakelijke activiteiten zoals het vormen van committees en het houden van ellenlange speeches

-Het je strikt houden aan de regels. zodat het werk vertraagd werd en uiteindelijk werkers demotiveerde en demoraliseerde

De auteurs plaatsen de handleiding in een modern licht en waarschuwen dat zelfs de beste medewerkers kunnen veranderen in onbewuste saboteurs kunnen veranderen. Aanbevelingen die ook al in het originele CIA handboek staan zijn bijvoorbeeld: Houdt conferenties als er belangrijker werk te doen is. Pretendeer dat instructies niet te volgen zijn, vraag om herhaling, geef de schuld van je slechte werk aan slecht gereedschap en machines. Klaag dat deze zaken je ervan weerhouden je werk goed te doen. Debatteer eindeloos over de precieze bewoordingen van instructies. Start een groep om allerlei problemen aan het management te melden, maar zorg dat die procedures daarvoor zo omslachtig mogelijk zijn dat ze enorm frustrerend werken.

Vrijspreker: Dat klinkt bekend. Zou er al zo'n groep in ons midden bezig zijn? 

Opperdienaar: Haha, een andere vorm van Gladio B operatie. Ik sprak laatst iemand die zich afvroeg: "Als een vijand Nederland ten gronde zou willen richten, zouden ze dan niet precies met de maatregelen zouden komen die er nu door onze roverheid genomen worden?"

Vrijspreker: De overheid die de hele tijd de samenleving saboteert, maar daarbij de hele tijd de suggestie werkt te willen helpen.

Opperdienaar: De hulpvaardige en barmhartige saboteur die om de onderdaan geeft. Klinkt goed. De auteur noemt bijvoorbeeld ook de gehoorzame saboteur. Iemand die precies alleen maar doet wat van hem gevraagd wordt. 

Vrijspreker: Nog een laatste saboteur om af te sluiten?

Opperdienaar: Iemand die tijdens vergaderingen en conferenties de hele tijd anecdotes begint op te rakelen. Dit doet natuurlijk een beetje denken aan de ellenlange speeches die al eerder genoemd werden. Of mensen die zwijgen, maar later het besluit tegen gaan werken omdat ze het er toch niet mee eens waren, maar dat niet meldden tijdens de vergadering.

Het belangrijkste aspect wordt denk ik echter niet genoemd. Mensen die een soort zelf sabotage plegen. Het is een angst voor de wereld waarin hun plan slaagt en een comfortabele genoegzaamheid bij de wereld waarbij het plan faalt.

one job nominate a libertarian

 

 

Comments:

Doneer2