Tirannie blijft drijven

alexVrijspreker: U zet nogal wat vraagtekens bij de strategie van de onderdanen om van hun onderdrukkers af te komen

Opperdienaar: Ja, als je jarenlang gefaald hebt en je overheid alleen maar groeit, zou je ook verwachten dat er aan een verandering in strategie gedacht wordt.

Vrijspreker: Waar denkt U aan?

Opperdienaar: Vaak wordt het citaat aangehaald van Edmund Burke:

Het enige dat nodig is voor de triomf van het kwaad, is dat goede mensen niets doen.

De basis voor allerlei acties uiteenlopend van referenda, verkiezingsfolders uitdelen tot Rutte aanklagen met een kort geding en allerlei ander activisme. Maar stel nu dat die uitspraak niet klopt. Goede mensen moeten zich de pleuris werken voor tirannie. Kijk naar Isis, die zitten zo krap bij kas dat ze hun eigen strijders ombrengen om hun lichaamsdelen te verkopen op de orgaanmarkt. Kennelijk voelen ze al aan dat belasting verhogen niet meer geld gaat opbrengen (wat ze niet weerhoudt het te proberen). Dit brengt mij tot de volgende uitspraak:

Het enige dat nodig is voor de triomf van het kwaad is dat goede mensen zich 100% blijven inzetten

Het is tenslotte zo dat parasiteren alleen lukt als er een gastheer is die onverdroten door blijft ploeteren. Een parasiet kan niet overleven zonder gastheer. Een roofdier heeft een prooi nodig. De vossenpopulatie gaat niet achteruit zolang de konijnen babies blijven groot brengen. Hoeveel petities en referenda de konijnen ook houden.

Ik denk dan ook aan de volgende parabel. De zon en de wind hadden een weddenschap of ze een man zijn jas konden afnemen. De wind begon eerst en blies hard. De man greep echter zijn jas alleen maar steviger beet. Toen was de zon aan de beurt. Die begon flink te stralen en de man kreeg het zo warm dat hij zelf zijn jas uit trok.

Libertariërs lijken vaak op de wind. Ze proberen hun medeslaven te overtuigen van vrijheid en als het niet lukt, dan blazen ze nog harder en pakt hun medeslaaf zijn standpunt nog steviger vast. "Als jij me zo graag wilt scheiden van mijn illusies, dan moeten mijn illusies wel heel waardevol voor mij zijn" is zijn gedachtegang. Hij trekt de jas van zijn illusies echter pas uit als het kookpunt bereikt is. Dat gebeurt alleen als de goede mensen geen bloed meer naar het gezwel sturen. Dat durven die goede mensen echter niet en daarom gaan ze als compensatie maar actie voeren. Ze kiezen een zinloze en bewezen falende strategie, omdat het alternatief ze nog meer angst aanjaagt.

Vrijspreker: De staat is drijfzand, hoe meer je beweegt, hoe meer je weg zinkt. Gewoon achterover gaan leunen, zodat de andere kant zich zorgen moet gaan maken.

Opperdienaar: Het is natuurlijk een trage en pijnlijke strategie, maar als je er 40 jaar geleden mee begonnen was, had je nu al resultaat bereikt en aangezien er alleen hard gevochten is, zijn we in die tijd alleen maar verder in het drijfzand gezakt. 

Met het oog op Koningsdag sluit ik graag af met een couplet van mijn favoriete acrostichon: 

 
Mijn jas ende betrouwen
zijt Gij, o Staat mijn Heer,
op drijfzand wil ik bouwen,
Verlaag mij immer meer.
Dat ik onderdaan mag blijven,
uw dienaar voor t leven
de anarchie verdrijven
die mij mijn hart doet beven
 
groene draeck

 

 

Comments:

Doneer5