Ideeën die sterven moeten

discussionVele libertariërs hebben wel eens gediscussieerd met een onderdaan om die van hun overheidsgeloof af te brengen. Hun uiteindelijke doel was om een samenleving te krijgen die meer op positieve relaties (vrijwillig) en minder op negatieve relaties gebaseerd is (geweld).

 

Vrijspreker: Wat vaak opvalt aan die gesprekken is hoe weinig succesvol ze zijn. Het succes komt overeen met het overtuigen van een Jehova getuige dat hij het fout heeft of een drugsverslaafde dat hij moet afkicken. Hoe komt dat toch?

 

Opperdienaar: Onderdanen halen meestal hun schouders op bij het horen van een libertariër, omdat ze denken: "Ik heb het redelijk goed, beter dan veel mensen in arme landen en beter dan mijn voorouders. Ik ga niets veranderen, democratie werkt kennelijk. We hebben misschien geen gouden formule, maar zeker een zilveren."

 

Dat is natuurlijk ook waar, maar wat onderdanen vaak vergeten is dat het huidige systeem geen stabiele, duurzame situatie is. De schulden opbouw is enorm en je kunt niet eeuwig de toekomst verpatsen. De welvaartsstaat is als een vertraagde explosie waar je midden in zit. Toen de lont van een geweldsmonopolie in het kruitvat ging, kwam de explosie op gang. Een overheid in je samenleving toestaan lijkt even onomkeerbaar als een explosie. Of het is als iemand die van een torenflat springt en die bij het passeren van de twaalfde verdieping denkt: "Tot nu toe geen probleem."

 

Bij de Romeinse republiek, ging de explosie over een tijd van honderden jaren. Eerst was er nog een Republiek met een senaat en een soort democratische inspraak, er kwamen steeds meer graansubsidies en brood en spelen en buitenlandse militaire interventies tegen 'bedreigingen' van Vandalen en Barbaren. Dat moest allemaal gefinancierd worden. Eerst kon dat met gebiedsuitbreiding (de metafoor van een explosie past hier ook) maar de onderdanen in de buitengebieden leren zich ook steeds beter te verdedigen en infiltreren alle instituties. In het Romeinse rijk ging de overgang naar dictatuur met horten en stoten. Eerst kwam er een dictator Sulla. Die gebruikte meedogenloos geweld, maar trok zich uiteindelijk weer terug uit het politieke leven. Alles leek weer naar de democratische situatie terug te gaan.

Daarna kwam er een nieuwe dictator (vanwege een crisis situatie): Caesar. Deze dictator was er eerst tijdelijk, maar regelde snel dat hij voor het leven benoemd werd. In een laatste stuiptrekking werd Caesar vermoord, maar de expansie van de staat viel al niet meer te stoppen. Zijn opvolger was Augustus die zichzelf tot keizer en god benoemde. Daarna volgden keizers tot de ondergang van het Romeinse rijk.

De financiering werd met inflatie van de geldhoeveelheid geregeld. Dit is een plaatje van de zilverinhoud van de Denarius.

devaluation denarius

 

Vrijspreker: Een overheid/geweldsmonopolie in het midden van je samenleving is een idee dat maar niet wil sterven. Zit het er aan te komen?

 

Opperdienaar: Daar maak ik me wel eens zorgen over en daarom las ik laatst het boek: "This idea Must die: Scientific Thoeries That Are Blocking"

 

Vrijspreker: Stond een geweldsmonopolie in het midden van je samenleving, verantwoordelijk voor 260 miljoen doden in de 20ste eeuw, tussen de ideeën waar we van af moeten ?

 

Opperdienaar: Gelukkig niet. Wat er wel in stond was:

Nina Jablonski gedistingeerd professor in antropologie. Zij zegt dat het idee van 'ras' geen plaats meer heeft in de wetenschap en moet sterven.

Wat er ook in staat is natuurkundige Daniel W Hillis, die denkt dat we het idee van oorzaak en gevolg moeten pensioneren. 

De natuurkundige Nigel Goldenfeld draagt ook een steentje bij met een idee dat met pensioen moet: Individualiteit

 

Vrijspreker: Was er ook nog iemand die het idee van collectiviteit wilde afschaffen?

 

Opperdienaar: Vreemd genoeg niet.

Victoria Wyatt assistent professor geschiedenis en kunst wil ook ergens van af: Het idee van de raketgeleerde als toppunt van wetenschap

 

Vrijspreker: Wat is er mis met de icoon van een beta wetenschapper: de raketgeleerde?

Opperdienaar: Mevrouw Wyatt stelt dat zoveel van onze maatschappij gebaseerd is op vereenvoudiging, compartimentalisatie en grenzen, terwijl we een paradigma van diversiteit. complexiteit, relaties en proces nodig hebben. Hoe kunnen beleidsmakers cruciale wereldwijde problemen aanpakken terwijl ze hedendaagse wetenschappelijke principes negeren.

 

Vrijspreker: Ik hoor al waar de wind vandaan komt. Verder nog wat?

Opperdienaar: Hier is de hele lijst van ideeën die moeten worden opgegeven.

Geoffrey West: Unificering van natuurkundige principes

Aton Zeilinger: Realiteit in de kwantum wereld

Mary Catherine Bateson: De illusie van zekerheid

Cesar Hidalgo: Economische groei (assistent Media professor)

Victoria Stodden: Reproduceerbaarheid (rechtsgeleerde)

Sean Carroll: Falsifiseerbaarheid (natuurkundige)

Edward Slingerland: Wetenschappelijke moraal (Aziatische studies)

Andreh Lih: Calculus (Journalist)

Alex Sandy: Het Rationele Individu (Computer science)

 

Vrijspreker: De zucht naar onzekerheid is vaak groter dan de zucht naar kennis. Triomfantelijk roept de wetenschapper: "Er bestaat geen realiteit." en non kennis wordt als kennis verkocht. 

 

Opperdienaar: Wetenschappers conformeren zich al snel aan wat ze moeten zeggen om de geldstroom op gang te houden. Met de omloopsnelheid van geld op een dieptepunt en de consument in angst voor baanverlies en recessie, komt die geldstroom alleen uit de overheden die het weer van de centrale banken krijgen.

salary understand truth depend

Maar er is nog een reden dat mensen zo graag bewezen zien dat iets niet te bewijzen valt. Een kind zit in een machteloze relatie naar de ouder net als de onderdaan die heeft richting de heerser. In beide gevallen is het proberen te bewijzen aan de machteloze dat zijn machthebber een schurk is ondoenlijk, omdat het overleven van de machteloze van zijn geloof van het tegendeel afhangt.

Vrijspreker: Maar gelooft deze dan altijd dat zijn machthebber goed is?

Opperdienaar: Als de bewijzen echt onweerlegbaar zijn dat de machthebber een schurk is en ontkenning niet langer mogelijk is, dan heeft de machteloze 2 mogelijkheden:

-Scepticisme: Alles is vaag en ongrijpbaar. Er bestaat geen realiteit en geen absolutisme. Het is onmogelijk om te bepalen wie een schurk is. Alles is subjectief.

-Corruptie: Wat mijn machthebber mij aandeed, leek misschien slecht, maar het was eigenlijk goed. Daarom doe ik het nu ook. Sloeg mijn dronken vader mijn moeder? Ik doe het nu ook. Sloeg hij mij als kind? Ik doe hetzelfde met mijn kinderen. Ik heb de moraliteit van mijn corrupte ouders geïntegreerd in mijzelf en het goed genoemd.

Vrijspreker: De cyclus van geweld

 

 

Comments:

Doneer5