Vrijspreker: Vandaag wilt U het probleem van de nulgrens bespreken. Is dat het probleem dat roverheden straks 0 euro in kas hebben?

Opperdienaar: Nee, dat gaat niet gebeuren, wij mogen de slaven plunderen, hun grenzen sluiten en hun geld drukken.

Vrijspreker: Wat is dan de nulgrens?

Opperdienaar: De rentestand van 0%. Dit is een probleem waarover geniale economen zoals Centrale Bank opperhoofd Ben Bernanke zich al vaak hebben gebogen (zerobound problem). Het probleem is niet inflatie, deze kan altijd beteugeld worden door de rente omhoog te dicteren. Dit zorgt dat er minder uitgeleend wordt en onttrekt geld aan de onderdanen, waardoor de prijzen omlaag gaan. Er is geen bovengrens aan de rente, dus inflatie kan nooit uit de hand lopen.

Bij deflatie is er echter wel zo'n grens en daar konden de centrale planners niets aan doen, omdat de rente niet onder de 0% kon. Als mensen zelfs tegen 0% geen geld willen lenen, omdat ze verwachten dat de prijzen dalen in de toekomst, dan kunnen centrale bankiers een deflatoire spiraal niet voorkomen.

Vrijspreker: Dat snap ik niet.

Opperdienaar: Kijk, als de rente 5% is en de prijzen met 2% stijgen, kun je elk jaar dat je geld spaart, er 3% meer van kopen. Die 3% koopkrachttoename is de echte reden dat mensen sparen. Echter als de rente 0% is en de prijzen dalen met 3%, dan kunnen mensen ook 3% meer per jaar kopen van hun spaargeld en ook meer koopkracht. Dus blijven ze ook sparen en gaan ze niet lenen of uitgeven. Als een ondernemer geld leent, moet hij of zij eigenlijk 3% meer terugbetalen. Als je economie zo in de puin ligt dat er geen winstkansen zijn van meer dan 3% waarom zou je dan lenen?

Vrijspreker: Dat lijkt me inderdaad zinloos. Het probleem lijkt me echter dat de economie niet voldoende winstkansen biedt. Als je als doel hebt om de rijkste persoon op de begraafplaats te zijn, zul je in die situatie niets meer uitgeven en alles op het laatste moment kopen.

Opperdienaar: Nu kan de overheid daar inspringen door geld te lenen en bruggen te bouwen naar onbewoonde eilanden, CO2 van in de grond te begraven en banken die foute leningen deden overeind te houden, om te voorkomen dat de economie zich aanpast en arbeid en kapitaal zich zouden verplaatsen naar sectoren waar de consumenten meer behoefte aan hebben.

Als overheid wil ten altijd voorkomen dat onderdanen krijgen wat ze willen hebben. Dat doe je of door ze met wetgeving, belasting en subsidies ergens heen te dwingen waar ze niet naar toe willen, of door omvallende bedrijven te steunen die dingen maken die onderdanen niet willen hebben of door banken te steunen die leningen geven aan bedrijven die producten maken die onderdanen niet wilden kopen.

Uiteindelijk wil je dat consumenten jou moeten betalen om de producten te mogen kopen die ze willen hebben en dat producenten jou moeten betalen om te mogen leveren wat consumenten willen hebben.

Vrijspreker: Dat is het Japan scenario, dat al 20 jaar dalende prijzen kent, vele zombie banken heeft en waar de roverheid allerlei zinloze projecten uit laat voeren en een schuld heeft van 220% van het nationaal inkomen.

Opperdienaar: Precies, nu heeft Bernanke een oplossing bedacht om dat nog langer vol te houden.

Vrijspreker: De genie, wat is het, wat is het, ik wil het zooo graag weten?

Opperdienaar: Negatieve rente. De centrale bank drukt geld en leent bijvoorbeeld 100 miljard uit aan commerciële banken, maar vraagt maar slechts 90 miljard terug. Dit komt neer op een rente van -10%, commerciële banken kunnen dat dan weer doorlenen en 94 miljard terugvragen (-6%). In eerder genoemde voorbeeld van prijsdalingen van 3% per jaar, wordt het dan toch weer interessant voor ondernemers om een nieuwe lening aan te gaan en hun schulden verder op te bouwen. Zelfs bij 3% prijsdalingen, zullen ze op die lening nog 3% winst maken, door met geleend geld zooi te kopen, die in een jaar weliswaar 3% in prijs daalt, maar hun lening gaat met 6% omlaag.

Vrijspreker: Kortom, de manier om een verwrongen markt en een met schulden opgeblazen roverheid nog langer in stand te houden en de schuldenberg verder op te blazen, op een punt waarbij iedereen dacht dat het einde bereikt was?

Opperdienaar: Als schulden toenemen, neemt de geldhoeveelheid toe en zullen de echte goederen en macht zich verplaatsen van degenen die het nieuwe geld het laatst krijgen (de onderdaan) naar degenen die het nieuwe geld het eerst krijgen (de heerschers). Dit omdat degenen die het dichtst bij het vuur zitten het nieuwe geld nog voor de oude waarde uitgeven en degenen die het pas later krijgen al minder kunnen kopen, omdat de prijzen dan al zijn gestegen.

Vrijspreker: Is rente niet altijd positief, omdat mensen 'spullen nu' prefereren boven 'een belofte op spullen later' en daarvoor gecompenseerd willen worden?

Opperdienaar: Daar maken wij als heerschers dus een einde aan. Deze korte termijn blik van 'nu nu nu', is precies wat er mis is met de onderdaan. Wij dicteren dat onderdanen een vage belofte op een willekeurig moment in de toekomst gaan prefereren boven keiharde boter bij de vis in het hier en nu.

Comments: