Vrijspreker: U verbaast zich altijd over minarchisten. Waarom?

Opperdienaar: Er zijn natuurlijk de standaard minarchisten die het er mee eens zijn dat de overheid alles slechter doet dan de vrije markt, behalve de productie van veiligheid en recht. Wat ze tot die uitzondering drijft, is wel duidelijk: indoctrinatie. Het is natuurlijk ook zo dat als een groot deel van de bevolking van mening is dat deze morele uitzondering gemaakt moet worden, dat er een lawine van problemen 'ontstaat' op precies deze gebieden. We zien ook dat het rechtssysteem jaren na de pandemie nog steeds huisartsen voor hun rechter sleept voor het voorschrijven van goed geteste en werkende medicijnen. Onze militairen worden uitgezonden om oorlogen te provoceren en vijanden te maken. Zodra de meerderheid van de bevolking zegt dat er bijvoorbeeld grensoverschrijdende problemen zijn die een wereldregering nodig hebben die de grenzen overstijgt, dan krijg je een stortvloed van grensoverschrijdende problemen zoals klimaatverandering en pandemieën.

Maar vandaag wil ik het hebben over causale minarchisten.

Vrijspreker: Wat zijn causale minarchisten?

Opperdienaar: Mensen die in vrije wil geloven, een wil vrij van het verleden/ervaringen/opvoeding/genetica. Stefan Molyneux gelooft daar bijvoorbeeld in. In de podcast 'escaping guilt and shame' legt hij het uit. Je hebt positieve kwaliteiten als lengte, gezondheid, IQ, uiterlijk, haar, rijkdom aan het toeval van je ouders te danken (genetisch en omgevings toeval). Je kunt er dus niet trots op te zijn. Wat je er volgens hem voor terug krijgt, is dat je je ook niet schuldig hoeft te voelen over veel van je negatieve kwaliteiten die immers ook voor een groot deel te danken zijn aan (genetische en omgevings) pech.

Zelfs zijn liefde voor filosofie beschouwt hij als gedeeltelijk aangeboren en de rest toevallige ontmoetingen in zijn omgeving. Na deze uiteenzetting gaat hij er toe over om een klein overgebleven deel van zijn persoonlijkheid aan zijn vrije wil te danken is. Dat zijn dan de morele beslissingen waar hij trots op kan zijn. Dit noem ik causaal minarchisme: Alles is een gevolg van het verleden behalve een paar beslissingen. Die had hij wel, maar ook niet kunnen nemen en dat hij ze wel of niet nam, daar kan hij trots op zijn of zich schuldig over voelen. Het is natuurlijk zo dat als je denkt dat je trots en het overladen met schuld alleen kunt doen als je wat onverklaarbaars overlaat, je dit niet snel loslaat. Je wilt dat dopamine salaris niet opgeven.

It Is Difficult to Get a Man to Understand Something When His Salary Depends Upon His Not Understanding It

Net als bij minarchisten moet er wat overblijven, je moet niet alles weg verklaren. Je moet bewust onwetend blijven over 10% van de menselijke natuur. Die 10% verklaren of in geval van minarchisme weg verklaren, dat leidt in hun hoofd tot iets vreselijks. De libertarische minarchist, vindt dat 90% van de roverheid schadelijk is, maar 10% absoluut essentieel. Of een iets andere verhouding. Maar het is geen tumor die helemaal weg moet. De causale minarchist wil ook een heleboel menselijk gedrag verklaren aan de hand van het verleden, maar niet alles. Er moet wat voor de vrije wil overblijven. Er moet iets onverklaarbaars overblijven. Zo zit het onverklaarbare als een tumor tussen de verklaarbare gedragingen. Larken Rose noemt dit "een beetje poep in je salade". Wie de laatste procenten probeert te verklaren is een komplotdenker.

Vrijspreker: Vind je dat in andere gebieden?

Opperdienaar: Volgens mij niet. Geen natuurkundige wil een verschijnsel voor 98% verklaren. Geen medicus wil de werking van de lever voor 98% begrijpen. Geen computerprogrammeur wel 98% van de code begrijpen en de rest aan de vrije wil van de computer over laten. Of je nu verf mengt, een Michelin kok bent, een architect, automonteur of belegger bent, ze zullen geen van allen vijandig reageren als hun begrip van 98% naar 99% gaat. Geen belegger wil graag 98% van de koersontwikkeling van Apple begrijpen, maar vindt het essentieel dat er een vleugje mysterie over blijft. Een vleugje mysterie dient geen doel anders dan een dopamine beloning die je krijg als je jezelf goed noemt en de ander slecht. Het zal dan ook niet werken de aanhangers van deze theorieën te wijzen op hun tegenstrijdigheden. Het maakt ze niet uit. De vermeende groepswil is heilig. 

Comments: