Vrijspreker: U bent 'Churchill, Hitler and the unnecessary war' van Patrick J. Buchanan aan het lezen. Wat is de grootste les?

Opperdienaar: De reputatie van Chamberlain is die van de naïeve verzoener, die dacht vrede te kunnen sluiten met Hitler. De les die in alle geschiedenisboeken staat is dat duidelijk werd dat je nooit moet verzoenen, maar er zo vroeg mogelijk en zo hard mogelijk op moet timmeren om het kwaad in de kiem te smoren. Sinds Chamberlain wordt iedereen die naar verzoening zoekt, weggehoond. Buchanan gooit daar koud water over. Wat Dave Smith nog vreemd vond aan het argument Chamberlain, is dat WO2 kennelijk de enige oorlog is waar een les uit te trekken valt (lessen uit Vietnam, Afghanistan, Irak, Libië wegen daar kennelijk niet tegen op).

Wat verder interessant is volgens Buchanan is, dat de hele ellende begon via etnisch Duitse gebieden (Sudeten, Gdańsk) die na WO1 onder Tsjechisch respectievelijk Pools bewind kwamen. De bevolking werd daar belabberd behandeld en de meesten zou het liefst weer bij Duitsland horen. Hitler voegde al die gebieden weer bij Duitsland of wilde dat. Chamberlain die door de oorlogszuchtige Churchill constant voor slapjanus werd uitgemaakt, had daarom maar op 31 maart 1939 een oorlogsgarantie aan Polen gegeven (een militaire dictatuur met antisemitische karakteristieken). Echter het Britse empire had dan wel WW1 gewonnen, het was wel een Pyrrusoverwinning aangezien ze nagenoeg failliet waren gegaan. Een 'aangeschoten wild empire' dat voornamelijk op oude glorie en reputatie teerde. Een reputatie die het Poolse regime nog steeds vertrouwde waardoor ze over Gdańsk geen centimeter toe gaven. Het was feitelijk onmogelijk voor de Britten om Gdańsk te verdedigen tegen Hitler en de Britse garantie moest dan ook door Fransen worden uitgevochten. Chamberlain gaf ook nog oorlogsgaranties aan Zwitserland, België en Nederland. Ze gingen als warme broodjes over de toonbank. 

Je ziet hier weer het grote broer effect, die de regering van een zwak land de heldenmoed geeft om een etnische minderheid in hun gebied te schofferen en de woede te riskeren van hun veel machtiger bloedverwanten. Ze hebben immers de troefkaart achter de hand van de vergane glorie van een empire dat ooit voorop liep in productie, maar op dat gebied niet veel meer voorstelt. Het is zoals vertrouwen hebben in Joe Biden als presidentskandidaat.

Het verhaal doet altijd de ronde dat de Hitler de etnische verdrukte bloedverwanten alleen als excuus gebruikt om zijn plan van een wereldrijk te realiseren (Dit argument zie je ook steeds terugkeren). Dat kan natuurlijk waar zijn, maar het kan ook projectie zijn vanuit het stervende empire. Buchanan beweert dat er eigenlijk geen enkele aanwijzing was dat Hitler dit plande. Zijn acties waren ad hoc reacties die zich als een olievlek verspreidden. 

De les is denk ik: Maak geen beloftes die je niet waar kunt maken en vertrouw niet op beloftes van stervende empires voor je veiligheid. 

Vrijspreker: Hoe zou dit van toepassing kunnen zijn voor de situatie van vandaag?

Opperdienaar: Trump, die prat gaat op het feit dat hij geen nieuwe oorlogen begon in zijn eerste termijn en nu neo-cons uit zijn regering weert, zou wel eens een slapjanus genoemd kunnen worden en oorlogsgaranties af gaan geven in de hoop dat dreigen genoeg is. In plaats van de banden met vijanden aan te halen, gaat hij dan banden verbreken en proberen alles lokaal te laten produceren.

Vrijspreker: Kunnen de democraten en eno-cons de draai maken van autoritaire dictator naar slapjanus/deurmat?

Opperdienaar: Je wilt niet weten hoe gemakkelijk dat gaat. Nu vertelde Kamala Harris al dat de democraten over 4 jaar weer terug zouden zijn. Terwijl ze eerder beweerden dat Trump de democratie zou afschaffen. Dat was dus allemaal een beetje angst theater. Maar het zou kunnen dat de democraten toch hun oorlogen er door krijgen door Trump voor Chamberlain uit te maken. Het Amerikaanse empire is immers ook zo goed als failliet. De grootste leverancier van het Pentagon is China. Hun oorlogsgaranties zijn niets meer waard en een groot deel van de wereld weet het (Oekraïne/Israël). GWBush wilde immers ook geen oorlogen meer en toen kwam 911. Zeg dan maar eens nee tegen de roep om vergelding.

Wat ook vaak vergeten werd, is dat Churchill ook een 'appeaser' was, alleen met Stalin in plaats van Hitler. Hij prees Stalin zelfs zo erg, dat zijn speech in de Pravda werd afgedrukt op laste van Molotov. Volgens Churchill was Stalin veranderd. Misschien moet je dat ook wel geloven als Polen, waar de massaslachting om begonnen was, uiteindelijk aan Stalin wordt overgeleverd. Niet dat 'appeasen' altijd goed werkt dus, maar wat denk ik wel stand houdt is dat je geen oorlogsgaranties af moet geven. Het verandert niet ellen het gedrag van de vijand, maar belangrijker van de bondgenoten.

Het lijkt me ook goed de doelen van Churchill nog eens onder de loep te leggen:

1.Behoud van het Britse empire (mislukt)

2.Socialisme op afstand houden (mislukt)

3.Er voor zorgen dat geen enkele Europese entiteit de enige machthebber in Europa is (mislukt)

Hij werd dan ook verguisd na de oorlog. 

Comments: