De mythe en woordwerpen

aanval immmun systeemDonald Rumsfeld gaf in 2002 een persconferentie vanuit de Nato compound in Brussel waarin hij zijn kennis in de volgende categorieën verdeelde:

  • 1.Er zijn dingen die je weet dat je ze weet
  • 2.Er zijn dingen die je niet weet dat je ze weet
  • 3.Er zijn dingen die je weet dat je ze niet weet 
  • 4.Er zijn dingen die je niet weet dat je ze niet weet

Het is gelijk duidelijk dat Rumsfeld wist dat hij een onderbewuste had toen hij sprak over de massavernietigingswapens van de Irakese machthebbers. Rumsfeld zag het meeste gevaar in de laatste categorie. Gevaren waarvan je niet weet dat je ze niet weet, zijn natuurlijk een goede reden om elk militaire budget te verhogen.

Ook haalde hij een uitspraak van Bush in Berlijn aan:

Zij die menselijke vrijheid verachten, zullen het aanvallen op ieder continent. Zij die raketten en vreselijke wapens proberen te bemachtigen zijn ook bekend met de kaart van Europa.

Sindsdien heeft de Amerikaanse overheid aanvallen met raketten gedaan op bijna ieder continent. Misschien dat hij gelijk had en dat de categorie: 'Dingen die je niet weet dat je ze niet weet' wel de gevaarlijkste categorie is. Rumsfeld wist niet dat hij de menselijke vrijheid verachtte en hij wist niet dat hij dit niet wist.

Vrijspreker: Het overzicht lijkt aardig compleet, of ontbreekt er nog wat?

Opperdienaar: Het lijkt als volgt te werken: Je weet niet dat je iets niet weet, dan wordt je je bewust dat je iets niet weet en ga je het uitpluizen. Sommige mensen noemen dit 'opzoeken'. De waarheid kun je echter niet altijd 'opzoeken'. Er is geen boek met waarheden. De volgorde is dan:4,3,1. Categorie 2 is een categorie die los staat van de rest. Er zijn talloze dingen die je niet weet dat je ze weet en soms realiseer je je dat opeens. Je kan bijvoorbeeld niet een beveiligingscode van het alarm opgeven aan je collega aan de telefoon, maar als je de code moet intoetsen, blijk je het opeens wel te kennen. Dit soort kennis kan opeens van categorie 2 naar 1 springen op dat soort momenten.

 

Voor propaganda speelt echter een hele andere categorie kennis een rol, de mythe, oftwel:

Dingen die je denkt dat je weet, die je toch niet weet

Iedereen die wel eens met een propagandabot gediscussieerd heeft, is bekend met deze categorie. Of, misschien is hij er wel mee bekend, maar weet hij niet dat hij er mee bekend is. De opponent waar je wat kennis probeert in te stampen, heeft al een mening, hij denkt al iets te weten. Die kennis vormt zijn voornaamste defensie tegen betere kennis. Hij denkt te weten dat de armen zonder overheid van de honger om zouden komen en als analfabeet bovendien, dat kinderarbeid is afgeschaft door de overheid, dat we zonder overheid worden uitgebuit door internationale rechtspersonen en worden binnengevallen door buitenlandse terroristen.

Vrijspreker: Die mythes zijn inderdaad datgene waardoor ze het niet eens meer nodig achten te luisteren.

Opperdienaar: Mythes zijn ontzettend belangrijk voor propaganda. Je kunt jong beginnen met propaganda, je kunt het eindeloos herhalen, je kunt alle emoties bespelen, maar als je de propagandabot echt onder controle wilt hebben, moet je hem vaccineren tegen de waarheid met een mythe. Vroeg of laat komt je slachtoffer namelijk iemand tegen die hem de waarheid vertelt. Daar moet je hem op voorbereiden, inenten als het ware. Zijn immuunsysteem moet gelijk in de verdediging springen bij het horen van de waarheid, denkend dat het een leugen is.

Vaccineren werkt als volgt: Je geeft een stel verknipte en verzwakte snippers van de ziektekiem met een versneller of adjuvant, het immuunsysteem krijgt als het ware een harde schop en gaat gelijk vechten tegen ..... de ziektekiem. Als er later dan een echte ziektekiem komt, gaat het immuunsysteem ook gelijk vechten.

Met ideeën werkt dat precies zo, je geeft een verzwakt en verknipt beeld van libertarisme aan je onderdaan plus een rampverhaal over milieu, armen, enge terroristen en wegen. Deze laatste angstinjectie is de adjuvant, terwijl het libertarisme de ziektekiem is. Met de angstinjectie vertel je gelijk de mythe (bijvoorbeeld: voordat er centrale banken waren, was er grote instabiliteit in de economie of het leven voor de overheid was eenzaam, vervelend, bruut en kort). Als nu later in zijn leven de onderdaan een libertariër tegenkomt, dan springt zijn intellectuele immuunsysteem gelijk in de stress bij bepaalde sleutelwoorden. Wat er dan naar boven komt bij hem is: de mythe. Je kunt de sleutelwoorden vergelijken met het antigen van een ziekteverwekker. Hieraan kan het immuunsysteem de ziekteverwekker herkennen en aanvallen. Gebruik van deze sleutelwoorden zal het intellectuele immuunsysteem gelijk activeren. Hierbij heeft de geïndoctrineerde een compleet verhaal klaar, de mythe. Kennis die hij denkt te bezitten, maar die hij niet bezit. Een beetje zoals onderdanen denken dat ze hun huis bezitten of hun lichaam, maar dat in werkelijkheid van de overheid is.

Vrijspreker: Noem eens zo'n antigenwoord waarop het intellectuele immuunsysteem aanslaat?

Opperdienaar: Anarchist.

Kijk je kreeg gelijk een beeld van motorbendes met tatoeages en munitiebanden over hun schouder geslagen.

Vrijspreker: Inderdaad en ze hadden ook allemaal enge littekens en gebruikten grove taal. Dat is dan waarschijnlijk ook de reden dat veel libertariërs deze woorden vermijden. Dan verzinnen ze nieuwe woorden zoals voluntarist.

Opperdienaar: Dat is zo vervelend aan vaccinaties, je moet booster shots geven, want het virus muteert de hele tijd en een onderdaan zou nietsvermoedend geïnteresseerd door kunnen luisteren als hij 'voluntarist' hoort in plaats van 'anarchist'. Dat is niet de bedoeling.

Vrijspreker: Wat zou U aanbevelen aan vrijheidslievende mensen?

Opperdienaar: Het woord 'libertariër' is een lachertje, bij RTL konden ze het niet eens uitspreken. De onderdaan is het moeilijkst tegen een kort woord te vaccineren net als een kort antigen bij een ziekte. Dit omdat er te vaak vals alarm zou zijn. Het nadeel van een kort woord is dat het meestal niet uniek is, zodat het ook medestanders niet kan verzamelen.

Wat wij van de staat doen is ipv van een woord als diefstal, het woord belasting of boete gebruiken voor stelen. De onderdaan is namelijk allergisch voor het woord diefstal. Stelen we zijn geld en geven het een andere naam, dan is het geen probleem meer. Zo simpel werkt de onderdaan.

Dit doet me denken aan een psychologisch experiment. Proefpersonen die bij de kopieermachine stonden in een bibliotheek, werd gevraagd door de experimentator of deze even voor mocht gaan. Dit werd in 60% van de gevallen toegestaan. Vervolgens ging de experimentator het nogmaals proberen, nu met het excuus:'mag ik even voor, want ik heb haast'. Nu had hij aanzienlijk meer succes (94%). De experimentator had echter de theorie dat de proefpersonen alleen maar een excuus wilden horen en dat het niet uit maakte welk excuus. Om dit te testen vroeg hij:'Mag ik even voor want ik moet wat kopieën maken'. Hoewel dit het woord 'want' bevat, voegt het excuus niets toe. Voor de meeste proefpersonen, was het woord 'want' echter genoeg (93%). 'Want' is een trigger woord waar een vast gedragspatroon op volgt. Dit wordt ook wel automaticity genoemd.

Omdat de meeste mensen vast reageren op bepaalde triggerwoorden, gebruiken wij van de overheid een reeks eufemismen: Stimulering van de economie ipv valsemunterij, oorlog ipv georganiseerde moord, soldaat ipv huurmoordenaar, regulering ipv dwang, smokkel ipv handel, etc. Ik neem aan dat de gemiddelde libertariër wel weet hoe de vlag erbij hangt als hij een woord als 'trainingsmissie' hoort, maar de normale niets vermoedende onderdaan trapt er elke keer weer in. Als je ergens mee weg wilt komen, dan vermijd je de trigger woorden, als je een tegenstander neer wilt halen, dan benadruk je de triggerwoorden. De onderdaan denkt niet na, maar reageert positief of negatief op het horen van bepaalde woorden. Het is woordwerpen eigenlijk ipv discussie.

Het ideaal is natuurlijk als je de onderdaan zelf mag inenten, maar die luxe hebben libertariërs niet want wij hebben de scholen onder controle, het beste is dan maar de bestaande 'ideeën vaccinatie' te ontwijken door woordmutatie en de eufemismen van de overheid steevast te vervangen door hun originele woorden.

 

Comments:

Doneer5